Vanuit vrijheid bijdragen aan toekomst voor Syriërs

Op 4 mei was ik aanwezig bij de dodenherdenking in mijn woonplaats. Mijn gedachten dwaalden vanzelf richting de rijkdom van onze vrijheid in Nederland  En ook hoe voorzichtig we daarmee moeten zijn. Ik voel me gezegend dat ik -vanuit die vrijheid- kan bijdragen aan het belangrijke werk van Stichting Roia. In 2018 raakte ik betrokken bij deze NGO die onder het motto ‘ICT for Goodness’ de kracht van ICT inzet om goed werk te doen in het Midden-Oosten.

In de volle hevigheid van het Syrische conflict begonnen een paar IT jongens in 2012 met het opzetten van een alternatief communicatiesysteem (toen alle communicatielijnen afgesloten waren door het regime). Daarna volgden IT services voor andere NGO’s en heel veel slimme oplossingen om activisten hun werk te laten doen. Nu is Roia een serieuze speler in het aanbieden van ICT skills opleidingen in het noorden van Syrië in verschillende ICT academies. Doel is om mensen nieuwe kansen te bieden als programmeur, inclusief de mogelijkheid om zelf inkomen te verdienen. Honderden mensen zijn al getraind en de vraag naar meer is groot. Veel vrouwen doen de opleidingen en de kinderopvang binnen de centra wordt zeer gewaardeerd. Zo kunnen deze vrouwen ook aan een toekomst werken.

In 2018 zette ik samen met Khaled Shabaan, CEO & Founder, ook een Nederlandse stichting op, om zo toekomstbesteding door te werken aan het belangrijke werk van Roia. Juist mijn vrijheid in Nederland bied mij de kans om hieraan bij te dragen. Lees verder

Het plezier om met Syrische vluchtelingen te werken

Foto Shukran HollandaSinds oktober 2015 is er ook in mijn woonplaats een noodopvang voor vluchtelingen. Nu, drie maanden, later kijk ik met veel plezier terug op de leuke en goede contacten die daarna ontstonden.

Zo heb ik wekelijks met twee Syrische jongens van 18 en 25 jaar Nederlands geoefend. En wat een stappen hebben zij al gezet! Eind januari kwamen ze bij ons eten, en de gehele avond is er alleen maar Nederlands gesproken.

Zij oefenden met mij Nederlands en maakten kennis met het leven in een Nederlands gezin. Ik leerde van hen meer over hun prachtige maar verscheurde land dat ik in het verleden een aantal keer bezocht heb. Ook hoorde ik over het wachten in de noodopvang en de urenlange wandelingen die je dan maar gaat maken om de dag door te komen. Gelukkig zijn er lokale initiatieven en kan je altijd terecht in de bibliotheek, om aan de taal te werken.Lees verder