Het verhaal van Layla en Majnun wil ik jullie niet onthouden; het is een echt liefdesverhaal dat in de gehele Arabische wereld bekend is en dat voortleeft in gedichten, verhalen en liederen. Een soort Romeo en Julia, maar dan gesitueerd in de 7 eeuw in het huidige Irak. Hoewel het verhaal Arabisch is van origine, werd het vooral bekend door de bewerking van de Perzische dichter Nizami Ganjavi (12e eeuw).
Majnun (eigenlijk heet hij Qays maar hij staat bekend als Majnun ‘de waanzinnige’) is dichter en wordt verliefd op zijn nicht Layla die bij dezelfde stam hoort. Zijn gedichten gaan steeds vaker over zijn grote liefde Layla, hij is geheel door haar geobsedeerd. Alles om hem heen meet hij af in termen van ‘Layla’. Zoals in dit voorbeeld:
I pass by these walls, the walls of Layla
And I kiss this wall and that wall
It’s not Love of the houses that has taken my heart
But of the One who dwells in those houses
Uiteindelijk vraagt hij haar vader om haar hand, maar deze weigert…..en Layla trouwt met een andere man. Als Majnun dit hoort wordt hij gek van verdriet. Het verhaal kent verschillende versies maar altijd gaat het over de onbeantwoorde liefde. De term Layla-Majnun wordt ook nu nog regelmatig gebruikt voor geliefden en als je zegt dat iemand Majnun is, dan weet je wel hoe verliefd hij is.
De Syrische zangeres Asala (1969) zong in 1999: ‘Ya Magnun [ana misj Layla]’ [Waanzinnige: ik ben Layla niet]. Heerlijk nummer….
Er zijn verschillende Indiase en Russische films, een operalied, gedichten (uit Azerbeidzjan en Iran), liedjes en dat allemaal over dit tragische liefdeskoppel: Layla en Majnun.
Speak Your Mind