Deze post verscheen eerder op de site van Kingfisher Tours waarvoor ik deze rondreis begeleidde.
In april 2019 begeleidde ik voor Kingfisher Tours een familierondreis. Sinds ik in 1991 voor het eerst Egypte bezocht, raakte ik verknocht aan het land en aan de mensen. Ik studeerde Arabische Taal en Cultuur in Leiden en Caïro. Woonde, studeerde en werkte in Egypte en bleef maar terugkomen. Afgewisseld met andere landen in de regio (waaronder Marokko en de Golfstaten), maar Egypte kwam altijd weer terug en bleek mijn rode draad.
Het reizen begeleiden was een guilty pleasure na mijn studie en wilde ik heel graag weer eens doen. Ik heb al jaren een succesvolle eigen zaak als trainer, spreker en moderator op thema’s gerelateerd aan de Arabische wereld en ik maakte graag tijd vrij in mijn agenda om Egypte weer reizend en werkend te ervaren. Miriam en Bakr gaven mij het vertrouwen om dit namens Kingfisher Tours Tours te doen.
Geweldig om vanuit deze positie reizigers kennis te laten maken met een land waarover vaak verkeerde (of beperkte) beelden bestaan. Een van mijn gasten verwoordde het mooi: zij had vragen van vrienden en familie gekregen of het niet gevaarlijk was?
Beelden uit de media blijven altijd lang hangen. Denk aan de onrust rondom de Arabische Lente, terrorisme en het verharde klimaat voor journalisten. In de praktijk, echter, merken toeristen daar vrijwel niets van. En kan men genieten van een geweldig land en geweldige mensen.
Positieve verhalen hebben geen nieuwswaarde
Hoe dan ook is berichtgeving in de media vaak eenzijdig, want goed nieuws is nu eenmaal geen nieuws. Er wordt niet snel geschreven over dat mooie boetiekje in Luxor waar een zeer begaafd en gedreven ondernemer de meest prachtige dingen aanbiedt. En absoluut niet mee werkt aan het commissiesysteem voor gidsen, waardoor hij op zijn eigen manier een cultuurverandering probeert te bewerkstelligen. En daarmee eerlijke prijzen voor producenten en consumenten.
Of de geweldige gids in het onontdekte Children’s museum in Caïro. Vaste prik tijdens de familiereis van Kingfisher Tours, maar onbekend bij de meeste andere toeristen. Wel heel populair voor Egyptische schoolkinderen, dus je bent meteen helemaal omringd door het Egyptische leven. De gids maakt het bezoek voor zowel de kinderen als de ouders een feest, omdat ze zo’n plezier beleeft aan de uitleg aan de kinderen. Taal is geen barrière als er met het hart gecommuniceerd wordt. Dat ervaarde ik daar heel sterk . Ook bijvoorbeeld tijdens het etentje bij Ahmed thuis in Luxor, waar alleen hij Engels spreekt en vrouw, kinderen en andere familie niet. Egyptenaren hebben een soort openheid die voorbij taal lijkt te gaan, mits je er zelf voor openstaat.
En tenslotte: wat dacht je van het snorkelen en ontspannen in Sharm El Naga aan de Rode Zee? Waar de gasten een heerlijke mix zijn van Europeanen en Egyptenaren? Op mijn terras genoot ik de eerste ochtend van de Egyptische kids die met hun fietsjes rondscharrelden tussen de bungalowstijl kamers, terwijl de ouders elkaar goedemorgen wensten en even praatten. Ook in het restaurant genoten de Egyptische families en mijn Nederlandse gasten van hetzelfde heerlijke eten. Yoghurt, fruit en pannenkoekjes, maar er kon ook Egyptisch ontbijt worden opgeschept. Falafel met Egyptisch brood- kraakvers van de bakker. Keuze genoeg voor een heerlijke start van de dag. Tijdens het lunchbuffet hoorde ik Arabisch, Engels, Nederlands, Zweeds en Frans om me heen. Voor een echte multi-culti ervaring in Egypte was dit een heerlijk afsluitende accommodatie.
Waarom ik na bijna 30 jaar nog steeds terugkom
1.De mensen….de humor, het leven met wat is en heel belangrijk: gastvrijheid.
2.Alle oude en nieuwe cultuur overal om je heen…je komt ogen en oren tekort.
Met stip op 1 staat voor mij de Egyptenaren. Ik realiseer me dat we het over ruim 90 miljoen mensen hebben, maar ik durf toch te generaliseren: met Egyptenaren heb ik -bijna- altijd plezier. Velen hebben een goed gevoel voor humor en weten van elke situatie het beste te maken. Hoe lastig de omstandigheden soms ook zijn: met humor kan je er beter mee dealen, lijkt het uitgangspunt wel.
Een goed voorbeeld van Egyptische humor is deze fake Egypt Air Welcome Announcement. De maker neemt de Egyptische rommeligheid prachtig op de hak met als resultaat een heel grappig filmpje.
Egyptenaren delen graag eten, gezelschap en hun voetbalskills
Ook de gastvrijheid van Egyptenaren is wereldberoemd en ervaar ik elke keer. Tijdens de familiereis aten we bij Ahmed en zijn gezin in een dorp nabij Luxor. De familieleden van Ahmed kwamen nieuwsgierig kijken. Dat resulteerde in een potje voetbal tussen team Nederland en team Egypte, in de ontvangstkamer.
En mijn lieve vriendin Iman in Caïro rijdt de hele stad (zeker 1,5 uur) door om me te ontmoeten; we eten samen en lachen om het leven. Iman ken ik een jaar of 3 sinds zij in Nederland een training volgde waar ik een van de trainers was. We hadden een klik en hielden contact. Eerst via Whatsapp, maar gelukkig was ik gauw weer in Egypte en brachten we tijd samen door. Vorig jaar zelfs met onze beider gezinnen, op een terras aan de Nijl in Caïro.
Cultuur all over
De combinatie met de enorme rijkdom aan cultuur in Egypte maakt een reis naar Egypte heel compleet. Overal tempels, musea en het dagelijks leven maken dat je ogen en oren te kort komt. Enkele van mijn favoriete highlights in Egypte zijn:
De dierenmummies in het Egyptisch museum: van ibis tot krokodil, van aap tot kat. Een beetje onverwacht en heel concreet, ook voor kinderen;
De geweldig bewaard gebleven tempels in Dendera en Edfu: met dak en heel kleurrijk;
Met een felucca varen op de Nijl: met de wind in de zeilen genieten van het leven op de oevers;
Slapen onder de sterrenhemel in de woestijn: verbazing over de ontelbare hoeveelheid sterren;
Theedrinken bij een theehuis op de Khan el Khalili- de soekh in Cairo: volop in het Egyptische leven met alle straatverkopers die horloges, koekjes en allerlei souvenirs aanbieden;
De slaaptrein van Cairo (noord) naar Luxor of Aswan in het zuiden; zachtjes hobbelend in bed in een nette trein, met eigen steward! En dan word je ’s ochtends wakker met uitzicht op het dagelijks leven in Egypte. Kinderen die naar school wandelen, ezeltjes die torenhoge stapels met suikerriet vervoeren en mensen die langs het spoor wandelen;
De reizen van Kingfisher Tours zijn een hele mooie mix van bekende highlights zoals de piramides in Caïro en het ervaren van het Egyptische leven in de stad en op het platteland. Zo is het heel leuk om een avond door te brengen in een lokale speeltuin waar de kinderen uit Luxor ook graag spelen in de koelte van de avond. De lokale expertise en aanwezigheid van Kingfisher Tours heb ik echt teruggevoeld in de opzet van deze reis. Juist die combinatie is wat Kingfisher Tours onderscheidt van andere reisorganisaties.
Dit brengt mij terug naar de titel van deze blog: Degene die het water van de Nijl drinkt, zal terugkomen…ik in elk geval. Dit is ontleend aan een bekend Egyptisch gezegde .
اللي يشرب من مية النيل لازم يرجع له( لها) تاني.
Volgens mij is dit vaak de waarheid, want als jij Egypte (of Egypte jou) eenmaal in het hart heeft gesloten, dan is er altijd nog veel meer te ontdekken. Kingfisher Tours heeft mij en mijn gasten nieuwe dingen in Egypte laten zien waar mijn groep en ik volop van hebben genoten.
Speak Your Mind