Lana Nasser schopt cliches omver

Lana NasserHet jaarlijkse Dancing on the Edge Festival brengt artiesten uit het Midden-Oosten naar Nederland. Film, theater, dans… De Jordaanse Lana Nasser bracht met ‘In the Lost and Found’ een geweldige one-woman-show waarin ze de verschillende rollen die vrouwen kunnen hebben, onderzoekt. Moslima, Arabisch, vrouw, echtgenote en nog veel meer. “I was not always a woman, an Arab or a Muslim, these things only came with time.” Een compilatie is te zien op YouTube.

Zo krachtig hoe deze veelzijdige kunstenares met woorden speelt en hoe ze de clichébeelden die we over Arabische vrouwen hebben onder de loep neemt. Zij weet wat ze wil en waar ze voor staat! Ik ben blij dat ik met haar kennis heb gemaakt, een geweldig voorbeeld van weer zo’n sterke vrouw in de Arabische wereld. In 2010 richtte Lana AAT Network op met als doel gelijkheid en expressie voor vrouwen te bevorderen. Meer informatie over Lana Nasser’s werk en Aat Network zijn te vinden op haar website Arab Women Talking.

 

 

De vrouwen van de Arabische lente vallen in de prijzen

Vrouwen tijdens de Arabische LenteDe inzet van de vele vrouwen tijdens de Arabische lente gaat gelukkig niet onopgemerkt voorbij: de Nobelprijs voor de Vrede, de Sakharov Prize for freedom of thought en de Anna Politkovskaya Award gingen in 2011 allemaal naar Arabische vrouwen die een belangrijke rol spelen in de Arabische lente.

In de prijzen vielen:

  • Tawakkul Karman uit Jemen
  • Razan Zaitouneh uit Syrië
  • Asmaa Mahfouz uit Egypte

Lees verder

Rima Khcheich- Libanees zangtalent

Een zangeres om in de gaten te houden is de Libanese Rima Khcheich (1974). Ze heeft een prachtige stem en haar muziek is een genot voor het oor. Klassiek Arabisch, maar veelal met jazzinvloeden, prachtig. Zij werd ergens de nieuwe Fairuz genoemd, een mooi compliment. Rima is regelmatig in Nederland, want ze werkt al jaren samen met een aantal Nederlandse jazzartiesten, waaronder Yuri Honing en Tony Overwater.

In november 2011 trad zij op tijdens het Jazz International Festival in Rotterdam. Met een jazztrio bracht ze klassieke Arabische muziek ten gehore. Liedjes uit vervlogen tijden waarin bijvoorbeeld twee geliefden samen in het maanlicht van een glas wijn genieten. Dit ontlokte bij haar de opmerking dat over dit soort zaken nu niet meer zo makkelijk gezongen wordt. De regio is conservatiever geworden en dat merk je ook in de kunst.Lees verder

Vrijgevochten Joumana Haddad

Joumana HaddadIk ben zeer onder de indruk van een boek dat ik afgelopen dagen heb gelezen, van de Libanese schrijfster en dichteres Joumana Haddad (Beirut, 1970). Het origineel heet ‘I killed Sheherazad’, maar ik heb lekker lui de vertaling gelezen: ‘Hoe ik Sheherazade heb vermoord’. De ondertitel is ‘Bekentenissen van een boze Arabische vrouw’ en boos is ze! Ze heeft me echt geraakt met haar boodschap (of eigenlijk: boodschappen, want ze deelt zoveel). Toen ik aan mensen in mijn omgeving wilde vertellen over dit boek, merkte ik dat ik het moeilijk kon verwoorden. Maar ik ga toch een poging doen, want als je een andere kijk op de Arabische wereld vanuit vrouwelijk perspectief wilt hebben, dan is dit je kans!

Een andere kijk

Joumana Haddad vertelt haar eigen verhaal; over haar leven als schrijfster, dichteres, als vrouw, als Arabische, als Libanese en vooral als vrijgevochten vrouw.  Ze heeft dit boek geschreven als tegenwicht tegen de eeuwige verhalen over vrouwen in de Arabische wereld; onderdrukt, niet vrij en niet in de gelegenheid om hun positie te verbeteren en ze haalt uit naar het slachtofferschap van vrouwen.

Lees verder

Sterke vrouw Nawal El Sadaawi

Nawal El SaadawiZe is al over de tachtig, maar nog altijd strijdvaardig: ik heb het over de Egyptische Nawal El Sadaawi (1931), een echte sterke vrouw! Ze werd opgeleid als gynaecologe en is zeer actief als schrijfster, politiek activiste en feministe. Dit jaar zagen we haar weer meer in de media, naar aanleiding van de revolutie in Egypte. Ze protesteerde mee met de betogers op het Tahrir plein en gaf haar ongezouten mening, zoals in dit filmpje waarin ze vertelt dat het regime van Mubarak mensen betaalde met een kip en 50 pond om betogers te slaan. In een ander interview vertelde ze dat ze het nog steeds als haar rol ziet om mensen bij elkaar te brengen: het platform te bieden.

In een interview met de Guardian uit juli 2011 geeft zij haar visie op de revolutie: “het hoofd [Mubarak] is weg, maar het lijf [zijn getrouwen] is er nog”. Ze blijft hoopvol, want ze droomt al van deze revolutie sinds ze 10 jaar is. Hier is ze zelf aan het woord.

Lees verder

Magida el-Roumi: muziek en poëzie

Majida El RoumiGastpost door Leonie

In een eerdere post schreef Dafne over de Libanese zangeres Fairuz. Hoewel ik Fairuz erg bewonder, heb ik persoonlijk een andere favoriet:  Magida el-Roumi. Ze werd in 1956 geboren in Libanon; haar vader is de bekende zanger Halim el-Roumi. In 1972 won ze een talentenjacht op televisie en begon haar muziekcarrière.

Magida el-Roumi wordt bewonderd om haar mooie stem en was een van de eerste artiesten die Westerse klassieke muziek combineerde met Arabische klassieke muziek. Veel van haar liedjes hebben iets bijzonders. Na veel hits in Libanon, was Kalimat (Woorden) haar eerste grote hit in de hele Arabische wereld. Het nummer is een gedicht van Nizar Qabbani dat op muziek is gezet . Het is een meeslepend liedje door de cadans van de tekst in combinatie met de melodie.Lees verder

Egypte roept: Ik wil trouwen!

I want to get Married!De juiste huwelijkspartner vinden houdt de gemoederen in Egypte bezig. De afgelopen weken las ik het boek ‘I want to get married‘ van de jonge Egyptische Ghada Abdel Aal. Zij startte met bloggen over haar avonturen rondom het vinden van een echtgenoot en haar blog werd een hit, later in andere talen als boek op de markt gebracht. Hilarisch hoe ze bruidegom nummer 1, 2,3 en verder beschrijft. De ene met betere bedoelingen dan de ander. Bruidegom 2 bleek een dief die haar in de bus aansprak en aangaf haar vader om haar hand te willen vragen….en die haar uiteindelijk haar geld afhandig maakte. Een andere bruidegom-to-be beschrijft ze als technicolor lover (erg kleurrijk gekleed) en zo volgen er nog velen.

Haar verhaal is in Egypte geen uitzondering, maar de openheid waarmee ze erover schrijft, is ongekend. Toen ik dit boek aan het lezen was, moest ik denken aan een liedje dat ik regelmatig hoorde toen ik in Egypte woonde: ‘Mama, ayza atgawiz, bas ma’andisj felus’ [mama, ik wil trouwen maar ik heb geen geld].

En nog een herinnering: tijdens een rondreis in Egypte die ik begeleidde, werd ‘s ochtends om zes uur op mijn deur geklopt door de jongen van de receptie. Met mijn slaperige hoofd deed ik open, waarop hij DE vraag stelde: ‘Possible marriage?’ Verbouwereerd kon ik alleen maar de deur weer sluiten na een duidelijke ‘Nee’, maar ik ben het nooit meer vergeten.

Wat is er toch aan de hand met trouwen in Egypte?Lees verder

Aanpassen aan een nieuwe cultuur, stap 1: Marokko

Koutoubia in MarrakechMijn studievriendin en ik gingen in 1995 voor het eerst samen naar een Arabisch land: Marokko, beiden 19 jaar oud. Onze gezamenlijke vuurdoop als twee Nederlandse dames in een Arabisch land. Die reis heeft mij veel geleerd zoals het nut om iets minder uitbundig naar buiten te treden, iets waar we in Nederland gewend aan waren. Dit vertaalt zich in gedrag, maar ook in kledingkeuze. Ik merkte dat als ik me gematigd kleedde (redelijk bedekkend en niet te opvallend) ik minder werd lastig gevallen. Onze westerse verschijning was al opvallend genoeg, daar hoefden we onze kleding niet voor in te zetten 😉 Lees verder

Fairuz en haar liefde voor Libanon

FairuzRecent was de beroemde Libanese zangeres Fairuz in Nederland voor het Holland Festival. Het was haar eerste optreden in Nederland. Ik was er graag naartoe gegaan, maar de kaartjes waren in no time uitverkocht, mensen kwamen zelfs helemaal uit Dubai om haar te zien optreden. De 75-jarige diva treedt niet vaak meer op, dus haar fans weten haar te vinden. HollandDoc was de interesse voor deze zangeres niet ontgaan en zond vervolgens een al wat oudere documentaire (2003) over Fairuz uit: ‘Fairuz. We hielden zoveel van mekaar.’ Het is het verhaal van een verdeeld Libanon, waar de muziek van Fairuz als een rode draad doorheen loopt.

Lees verder

Mensenrechtenactiviste Esra’a Al Shafei weet hoe ze internet in kan zetten voor social change

Mideast YouthDe Bahrainse vrouw Esra’a Al Shafei (1985) zag op jonge leeftijd hoe slecht migrantarbeiders behandeld werden in haar geboorteland. Dit had grote invloed op haar en zij begon zich al op jonge leeftijd in te zetten voor mensenrechten en social change. Zij ontwikkelde zich de afgelopen jaren tot een krachtige mensenrechtenactiviste in de Arabische wereld, waarbij zij de mogelijkheden van internet benut. Het is interessant om eens wat te lezen (of te bekijken, er zijn veel strips te zien die een issue bespreken) op een van onderstaande websites. Het geeft een beeld van de gevoeligheid van bepaalde zaken en kan ook een idee geven hoe mensen er mee om gaan. Kortom: wat leeft er in de Arabische regio?Lees verder