Leesvoer in coronatijden: serie artikelen over Sterke Arabische vrouwen

Bijna de hele wereld zit thuis i.v.m. de uitbraak van een pandemie, corona, COVID-19…..hoe je het ook wilt noemen. We werken vanuit huis, we leren en studeren vanuit huis. Mijn werk is veelal face to face in de vorm van trainingen, spreekbeurten en modereerklussen en dat doe je nou eenmaal bijna niet op afstand. Daarmee kwam een zakelijk goed begonnen 2020 tot een plotselinge stilstand. Als ik niet in het openbaar kan spreken, dan vertel ik mijn verhaal graag op een andere manier. Wekelijks plaats ik een artikel op LinkedIn waarin ik schrijf over Sterke Arabische Vrouwen. Krachtige vrouwen die op hun eigen manier bijdragen aan de ontwikkelingen in het Midden-Oosten, die strijden voor  mensenrechten en die zich inzetten voor zaken groter dan henzelf. Mijn serie artikelen over Sterke Arabische Vrouwen is hier te lezen.

Wat ik het bijzondere aan deze situatie vind, is dat we wereldwijd in een vergelijkbaar schuitje zitten: alles dicht en niks mag meer. Alles om het virus in te dammen. Verschillen zijn er ook en zitten bijvoorbeeld in internettoegang en -kwaliteit en voortzetten van onderwijs, of juist niet. Een goede Egyptische vriendin is thuis in Caïro en probeert haar kinderen in de basisschoolleeftijd te onderwijzen. Werken lukt niet, want ze kan niet vanuit huis op het interne systeem. Een goede Syrische vriend in Saudi-Arabië werkt vanuit huis en verveelt zich want het leven ligt stil. Mijn zus in Griekenland heeft hotel en restaurant tijdelijk moeten sluiten i.v.m. de maatregelen en de kinderen thuis hoeven niet veel te doen voor school. Bij ons thuis wordt hard gewerkt, het schoolwerk gaat volop door en de faciliteiten zijn dusdanig goed dat iedereen tegelijk online kan zijn. Laten we ook niet vergeten hoe slecht de omstandigheden op veel plekken in het Midden-Oosten zijn waardoor het virus daar snel om zich heen kan grijpen. Denk aan vluchtelingenkampen en andere geïmproviseerde opvangplekken. Plekken waar handen wassen niet zomaar gaat en waar 1,5 meter afstand een utopie is. We zijn zo met de situatie in ons eigen land bezig, dat we op het moment weinig oog hebben voor mensen in nood op afstand.

Het zijn onzekere tijden waarvan niet weet wat de toekomst brengt. Ik haal hoop en inspiratie uit mooie stukken die ik lees, onder meer van filosofen. Ik hoop dat mijn serie artikelen over Sterke Arabische Vrouwen ook mensen blij maakt. Zorg goed voor jezelf!

Wat vinden jongeren in de Arabische wereld?

Photo APVoor de jaarlijkse Arab Youth Survey 2015 werden 3.500 jonge mensen in de Arabische wereld gevraagd naar hun mening. Over democratie, over carrière, over mediagebruik en over het beste land om in te wonen. Er zijn grote regionale verschillen. De situatie in de Golf is dan ook niet te vergelijken met de situatie in bijvoorbeeld Syrie.

Een belangrijke vraag was: ‘What do you believe is the biggest obstacle facing the Middle East?’ Dat bleken IS, terrorisme en de hoge werkloosheid. 81 procent van de respondenten maken zich zorgen over werkloosheid. In de Golfstaten is er veel meer vertrouwen in de overheid om hier het hoofd aan te bieden (68 procent) dan elders in de Arabische wereld (33 procent). Lees verder

Dansend 2013 uit: Flashmob op Beirut airport

2013 sluiten we dansend af met deze video uit Libanon. Op de luchthaven van Beirut vond deze flashmob plaats, waarin flink gedanst wordt. Heerlijk om eerst de verbaasde reacties te zien en hoe er vervolgens volop mee gedaan wordt. De dans heet Dabke en is een traditionele -feestelijke- lijndans uit de Levant (Libanon, Syrië, Jordanië).

Bij het zien van bovenstaand filmpje moest ik denken aan de reclame van de ING: ‘Onze helden zijn terug‘. Gemaakt naar aanleiding van de heropening van het Rijksmuseum in 2013. Lees verder

May El Khalil zet hardlopen op de Libanese kaart

De Libanese May El Khalil was een fanatiek hardloopster toen zij een zwaar ongeluk kreeg. Op haar herstelbed (2 jaar en 36 operaties!) besloot ze Libanon aan het rennen te willen krijgen. Uiteindelijke doel was het organiseren van een marathon. Het verbindende effect van hardlopen in het verscheurde Libanon was voor haar een belangrijke drijfveer. Hardlopen staat nog in de kinderschoenen in het Midden-Oosten. Ze trok daarom maandenlang door het land om mensen enthousiast te krijgen. Ook moesten er veel obstakels overwonnen worden.

In 2003 vond de eerste Beirut Marathon plaats, met 6.000 hardlopers uit 49 landen. Inmiddels heeft het evenement 33.000 deelnemers. In deze inspirerende Ted Talk vertelt deze sterke vrouw haar verhaal.  Zoals ze zelf zegt: ‘Peacemaking is not a sprint, it is more like a marathon’

Lachen: culturele observaties door komiek Maz Jobrani

De tweede verjaardag van mijn blog vier ik met een geweldige Ted Talk. De Iraans-Amerikaanse komiek Maz Jobrani gaf deze talk in 2012 in Qatar. Vol scherpe culturele observaties: over de internationale samenleving die Qatar is, over de (verschillende) wijzen van begroeten in dit deel van de wereld en over de angst voor alles wat Arabisch is.

Enjoy!

Alexine Tinne (1835) reisde al naar het Midden-Oosten

Alexine TinneSterke vrouwen te over in de Arabische wereld, maar Nederland kent ook stoere dames. Al in 1835 werd Alexine (ook wel Alexandrine) Tinne geboren, in een rijk, adelijk, Haags milieu. Van jongs af aan droomde ze van reizen, naar Afrika, het Oosten en verder. Ze ondertekende een brief aan haar nichtje met: ‘Reine de Palmyra’. Daarmee verwees ze naar de koningin van Palmyra, de illustere Zenobia.

Het reizen zat in de familie, want voor haar tiende was ze al met haar ouders in Rome, Nice en Parijs geweest. En dat in een tijd dat reizen heel wat meer voeten in de aarde had dan nu. Stukken van de wereld waren nog niet in kaart gebracht, het waren nog witte vlekken.

In 1855 werd het tijd voor het echte werk, op reis richting die witte vlekken. Alexine vertrekt – samen met haar moeder en hun enorme gevolg (daarover zometeen meer)- voor verschillende reizen naar het Midden-Oosten. Tijdens die reizen bezoekt ze Egypte, Libanon, Syrië en het heilige land. De reis van Luxor naar de Rode Zee, die we nu in een uur of vier doen, duurde zestien dagen (!) per karavaan. In Egypte ontwikkelde ze het idee om verder de Nijl op te varen, diep Afrika in.

Dames van stand reizen natuurlijk niet basic. IJzeren ledikanten, matrassen, kisten vol zilveren bestek en porselein servies werden door het enorme gevolg van de dames meegedragen. Lees verder

Mijn post voor Women Inc over de Sterke vrouwen van de Arabische wereld

BlogWomen Inc, het vrouwenplatform, plaatste onlangs een oproep voor het insturen van een blog. Onderwerp vrij te kiezen, als het maar aansloot bij de doelgroep van Women Inc. Ik kroop in de pen en schreef onderstaande blog over de sterke vrouwen van de Arabische wereld. En ik won er nog een mooie roman ook mee!

Op deze laatste dag van 2012 deel ik hem graag met jullie. 

 

De sterke vrouwen van de Arabische wereld

De Arabische wereld: 400 miljoen inwoners, waarvan ruim de helft vrouwen. Zouden al die vrouwen niks kunnen en mogen? Dat lijkt me niet! In deze blog aandacht voor de krachtige dames in de Arabische wereld.

Het beeld in het westen over de positie van vrouwen in de Arabische wereld is vaak treurig. We kennen allemaal de ellendige verhalen. Daar wil ik niet aan voorbij gaan, maar ik wil je ook een andere kant laten zien, namelijk welke krachtige vrouwen deze regio kent.

Ieder voor zich en soms ook samen zetten zij fantastische dingen neer en op die manier dragen deze vrouwen bij aan de emancipatie. Van vrouwen, van mannen en dus ook van de cultuur. En let wel, het gaat hier om emancipatie vanuit de eigen cultuur, niet opgelegde emancipatie vanuit onze westerse waarden en normen. De belangrijkste bijdrage die het westen kan leveren aan de emancipatie in de Arabische wereld, is volgens mij dan ook het uitlichten van krachtige voorbeelden, waarmee we onze steun uitspreken. Die zijn er voldoende. Om je een idee te geven, wil ik hier drie voorbeelden delen.Lees verder

De Profeet van Kahlil Gibran

De ProfeetEens in de zoveel tijd lees ik in ‘De Profeet’ van de Libanese dichter Kahlil Gibran (ca. 1882-1931). Als je zijn werk nog niet kent, lees dan vooral verder, want het is bijzonder! Gibran was een poëtische schrijver, filosoof en hij schilderde ook graag.

Gibran werd geboren in Libanon en verhuisde op zijn 12e naar de Verenigde Staten. Hij heeft verschillende werken gepubliceerd, maar ‘The Prophet’ is zeker het bekendste werk. Het werk verscheen in het Engels in 1923 en is (nog steeds!) een van de best verkopende boeken ter wereld. Het is in meer dan 40 talen vertaald.

Deze bijzondere man heeft toekomstbestendig geschreven, dat blijkt wel. Zijn woorden worden nog vaak aangehaald, onder andere bij bijzondere gelegenheden zoals bruiloften en geboortes. In het verhaal geeft een profeet (Almoestafa) zijn visie op allerlei onderwerpen en dat leidt tot filosofische woorden.

Zo zegt hij over kinderen:

‘Jij mag hun geven van je liefde, maar niet van je gedachten, want zij hebben hun eigen gedachten. Je mag hun lichamen huisvesten, maar niet hun zielen want hun zielen toeven in het huis van morgen, dat je niet bezoeken kunt, zelfs niet in je dromen. Je mag proberen hun gelijk te worden, maar tracht hen niet aan je gelijk te maken.’Lees verder

Rima Khcheich- Libanees zangtalent

Een zangeres om in de gaten te houden is de Libanese Rima Khcheich (1974). Ze heeft een prachtige stem en haar muziek is een genot voor het oor. Klassiek Arabisch, maar veelal met jazzinvloeden, prachtig. Zij werd ergens de nieuwe Fairuz genoemd, een mooi compliment. Rima is regelmatig in Nederland, want ze werkt al jaren samen met een aantal Nederlandse jazzartiesten, waaronder Yuri Honing en Tony Overwater.

In november 2011 trad zij op tijdens het Jazz International Festival in Rotterdam. Met een jazztrio bracht ze klassieke Arabische muziek ten gehore. Liedjes uit vervlogen tijden waarin bijvoorbeeld twee geliefden samen in het maanlicht van een glas wijn genieten. Dit ontlokte bij haar de opmerking dat over dit soort zaken nu niet meer zo makkelijk gezongen wordt. De regio is conservatiever geworden en dat merk je ook in de kunst.Lees verder

Vrijgevochten Joumana Haddad

Joumana HaddadIk ben zeer onder de indruk van een boek dat ik afgelopen dagen heb gelezen, van de Libanese schrijfster en dichteres Joumana Haddad (Beirut, 1970). Het origineel heet ‘I killed Sheherazad’, maar ik heb lekker lui de vertaling gelezen: ‘Hoe ik Sheherazade heb vermoord’. De ondertitel is ‘Bekentenissen van een boze Arabische vrouw’ en boos is ze! Ze heeft me echt geraakt met haar boodschap (of eigenlijk: boodschappen, want ze deelt zoveel). Toen ik aan mensen in mijn omgeving wilde vertellen over dit boek, merkte ik dat ik het moeilijk kon verwoorden. Maar ik ga toch een poging doen, want als je een andere kijk op de Arabische wereld vanuit vrouwelijk perspectief wilt hebben, dan is dit je kans!

Een andere kijk

Joumana Haddad vertelt haar eigen verhaal; over haar leven als schrijfster, dichteres, als vrouw, als Arabische, als Libanese en vooral als vrijgevochten vrouw.  Ze heeft dit boek geschreven als tegenwicht tegen de eeuwige verhalen over vrouwen in de Arabische wereld; onderdrukt, niet vrij en niet in de gelegenheid om hun positie te verbeteren en ze haalt uit naar het slachtofferschap van vrouwen.

Lees verder