cultuurmakelaar met de Arabische wereld
Koningin Rania van Jordanië riep een tijd geleden op tot het melden van stereotypen over de Arabische wereld, waarop ze veel reacties kreeg. Lees ook mijn eerdere post hierover. De comedygroep Axis of Evil (geweldige naam) doet ook een duit in het zakje. In dit filmpje doet Maz Jobrani een poging om 3 stereoptypes te ontkrachten, te weten:
Mijn eerste kennismaking met Arabische muziek was met de muziek van Egyptische volkszanger Hakim in de bus van Aswan naar Abu Simbel. Ik herinner me alleen nog ‘uliluli’, geen idee of hij dat echt zong. Echt verkocht was ik toen ik voor het eerst Amr Diab hoorde: Egyptische zanger (1961) die al sinds 1983 aan de top staat qua muziek, in de gehele Arabische wereld. Heel veel albums verkocht en prijzen gewonnen. Het zijn allemaal zwijmelnummers, over de liefde, over haar ogen, over de maan, dus voor de diepgaande tekst hoef je het niet te doen, maar het klinkt allemaal zo lekker. Lees verder
Na Marokko (zie ook mijn eerdere post) vertrokken mijn studievriendin en ik in het najaar van 1995 naar Caïro, Egypte, om een semester te studeren aan het Nederlands-Vlaams Instituut. Nu geen drie weken vrijheid, blijheid, maar 5 maanden leven, wonen en ervaren in een geheel nieuwe omgeving. In onze rugzak ervaringen van onze Marokko-reis, dus we waren er helemaal klaar voor! Dachten we…..tot we de eerste ochtend uit ons flatgebouw stapten en de vrouw van de bawab (de portier, zie ook deze post) begon te wijzen op onze mouwen. Wat bleek: ze vond ze echt te kort!! Weer wat geleerd en hoewel we onze shirts zeker nog wel eens hebben gedragen, waren we weer een stukje bekender met hoe dit in Egypte bekeken kon worden.Lees verder
Mijn studievriendin en ik gingen in 1995 voor het eerst samen naar een Arabisch land: Marokko, beiden 19 jaar oud. Onze gezamenlijke vuurdoop als twee Nederlandse dames in een Arabisch land. Die reis heeft mij veel geleerd zoals het nut om iets minder uitbundig naar buiten te treden, iets waar we in Nederland gewend aan waren. Dit vertaalt zich in gedrag, maar ook in kledingkeuze. Ik merkte dat als ik me gematigd kleedde (redelijk bedekkend en niet te opvallend) ik minder werd lastig gevallen. Onze westerse verschijning was al opvallend genoeg, daar hoefden we onze kleding niet voor in te zetten 😉 Lees verder
Recent was de beroemde Libanese zangeres Fairuz in Nederland voor het Holland Festival. Het was haar eerste optreden in Nederland. Ik was er graag naartoe gegaan, maar de kaartjes waren in no time uitverkocht, mensen kwamen zelfs helemaal uit Dubai om haar te zien optreden. De 75-jarige diva treedt niet vaak meer op, dus haar fans weten haar te vinden. HollandDoc was de interesse voor deze zangeres niet ontgaan en zond vervolgens een al wat oudere documentaire (2003) over Fairuz uit: ‘Fairuz. We hielden zoveel van mekaar.’ Het is het verhaal van een verdeeld Libanon, waar de muziek van Fairuz als een rode draad doorheen loopt.
In het ontwerp van mijn blog heeft het handje van Fatima een prominente plek. Overal in de Arabische wereld kom je dit symbool tegen, het is bedoeld om het kwaad (‘het boze oog’) af te weren. Vergelijk het maar met het blauwe oog dat je in Griekenland en Turkije tegenkomt. Mijn opa en oma namen in 1948 al zo’n handje mee uit Algiers waar zij op reis waren. Na het overlijden van mijn oma in 1991 kreeg ik het zilveren hangertje. Mijn ouders lieten het opknappen, want mijn oma had het rode steentje met Bisonkit (ja, Bisonkit, dat van die lekkere gele randen geeft) vastgeplakt. Na deze APK was het weer een beauty en nu hangt ze alweer jaren om mijn nek. Hiernaast een foto van mijn eigen handje van Fatima. Lees verder
De Bahrainse vrouw Esra’a Al Shafei (1985) zag op jonge leeftijd hoe slecht migrantarbeiders behandeld werden in haar geboorteland. Dit had grote invloed op haar en zij begon zich al op jonge leeftijd in te zetten voor mensenrechten en social change. Zij ontwikkelde zich de afgelopen jaren tot een krachtige mensenrechtenactiviste in de Arabische wereld, waarbij zij de mogelijkheden van internet benut. Het is interessant om eens wat te lezen (of te bekijken, er zijn veel strips te zien die een issue bespreken) op een van onderstaande websites. Het geeft een beeld van de gevoeligheid van bepaalde zaken en kan ook een idee geven hoe mensen er mee om gaan. Kortom: wat leeft er in de Arabische regio?Lees verder
Weleens gehoord van ‘Ithaka’…een prachtig gedicht van de in Alexandrië geboren dichter Kavafis? Kavafis was een echte Alexandrijn, in 1833 geboren in de Griekse gemeenschap in Alexandrië, de tweede stad van Egypte heerlijk gelegen aan de Middellandse zee. Deze stad kende tot begin 20ste eeuw een grote Griekse gemeenschap. Nog steeds zie je (helaas wel beperkt) overblijfselen van deze gemeenschap, zoals bijvoorbeeld kerken of een taartjestent met een klinkende Griekse naam. Maar Kavafis en ‘Ithaka’ dus…Op zijn twintigste begonnen met schrijven, maar altijd op losse papieren en voor een selectief publiek. Tijdens zijn leven kwam het niet tot publicatie, maar inmiddels is er gelukkig ruimschoots belangstelling voor hem en zijn werk. In Alexandrië kan je zijn geboortehuis bezoeken en er zijn verschillende uitgaves van zijn werk gedaan. Ik vind veel van zijn gedichten mooi, maar ‘Ithaka’ is toch wel mijn favoriet. Mijn ouders kozen dit gedicht al uit voor hun bruiloft -toen was ik er nog niet. Jaren later kwam ik het zelf op het spoor en pas toen hoorde ik dit van hun. Ithaka gaat over het genieten van de reis …en niet persé over de bestemming. Hierbij!
Een interview met schilder en Syrië-kenner Theo de Feyter in het NRC bracht me naar zijn website. Al jaren schildert hij regelmatig in Syrië. Op zijn website bijvoorbeeld aardige series over de huizen van Damascus en beelden van de prachtige opgravingen van de Romeinse handelsstad Palmyra. Hoewel zijn kleurgebruik niet helemaal aansluit bij mijn beeld van Syrië (ik denk aan wat warmere en diepere kleuren) vind ik het wel leuke beelden van een mooi land waar nu veel onrust heerst.
In het artikel wordt De Feyter geinterviewd over zijn meest recente bezoek aan Syrië (april 2011) en er wordt gevraagd of hij daar ook de revolutie heeft geschilderd. “Nu in Syrië een opstand gaande is, zien mijn schilderijen en tekeningen er op het eerste gezicht niet anders uit dan anders. Toch zijn er sporen van de opstand in te zien.” aldus de Feyter. Een van de schilderijen uit deze serie staat naast deze post.Lees verder
Op de website van documentairefestival IDFA is een themaprogramma ‘Arabische lente’ samengesteld. Goede docum
entaires over de Arabische wereld, online te bekijken en meestal gratis. Hieronder een paar highlights die ik met plezier gekeken heb. Het aanbod wordt nog verder uitgebreid.