25 jaar geleden -op 29 augutus 1987- stierf Naji Al Ali, Palestijnse kunstenaar, nadat hij in Londen was neergeschoten. Naji Al Ali was de geestelijk vader van Hanzala, een belangrijk symbool voor de Palestijnse strijd. Zijn ‘zoon’ Hanzala is een arm en lelijk jongetje van 10 jaar oud dat opgroeit in een vluchtelingenkamp. Overigens net als zijn ‘vader’ die vanaf zijn 10e in een Libanees vluchtelingenkamp opgroeide.
De cartoons van Hanzala leggen in één krachtig beeld een onderwerp helder, ironisch en soms pijnlijk uit. Zoals in de cartoon naast deze post. Op de Hanzala website staan nog veel meer cartoons. Hanzala verscheen tussen 1975 en 1987 in duizenden cartoons, veelal met zijn rug naar de lezer toe, alsof hij alleen maar getuige is van de situatie.Lees verder
Miljoenen moslims vieren deze dagen het einde van de Ramadan. De vastenmaand wordt traditioneel afgesloten met het Suikerfeest, ook wel Eid El Fitr of Şeker Bayramı genoemd. Het is een echt familiefeest dat drie dagen duurt. Samen eten, bij elkaar op bezoek gaan, cadeautjes voor de kindjes en veel zoetigheid (vandaar ook de bijnaam ‘Suikerfeest’). Een beetje zoals de Nederlandse kerst dus. Mensen wensen elkaar ‘Eid Mubarak’: een gezegend feest. Ook zijn er de bijbehorende (e-)kaartjes, zoals naast deze post.
Cultuur vindt ook zijn weerslag in boeken. Een heerlijk boek van Egyptische hand is ‘Het Yacoubian’. De Egyptische tandarts Alaa Al Aswany schreef hiermee in 2002 een bestseller, die vanuit het Arabisch in meer dan dertig talen is vertaald. De roman deed veel stof opwaaien in de Arabische wereld, onder andere door de openheid over homosexualiteit en de maatschappij-kritische toon (corruptie en sociale taboes).
Een vrouw die veel betekent in de strijd voor een betere positie van en kansen voor vrouwen in de Arabische wereld, is Haifa Fahoum al Kaylani (Palestina, 1956). Haar overtuiging is dat als het goed gaat met vrouwen, dan gaat het ook goed met families en gemeenschappen. Het is zonde om het potentieel van vrouwen niet te benutten en daar zet zij zich al jaren met hart en ziel voor in. Ik ben het helemaal met haar eens en daarom dit portet.
Eens in de zoveel tijd lees ik in ‘De Profeet’ van de Libanese dichter Kahlil Gibran (ca. 1882-1931). Als je zijn werk nog niet kent, lees dan vooral verder, want het is bijzonder! Gibran was een poëtische schrijver, filosoof en hij schilderde ook graag.
De Arabische wereld is veel meer dan de dictators, onderdrukte vrouwen en fundamentalisten die de media ons graag laten zien. De regio kent ook een groeiende kunstscene, waaronder een aantal krachtige fotografes wiens werk in musea, galeries en op internet te bewonderen is. Eerder blogde ik ook al over 
Twee weken achter elkaar grote Arabische sterren op een Nederlands podium, wauw!! Ik was in mijn element. Na de Syrische Assala in het Concertgebouw (lees ook 
Arabische sferen in het Concertgebouw tijdens 
Tijdens mijn bezoek aan 
Dagelijks wordt Algerije getrakteerd op de cartoons van Dilem (Ali Dilem, Algerije, 1967). Ze worden gepubliceerd in de Franstalige krant Liberté, een krant in handen van Cevital, het grootste private bedrijf in Algerije. De geschreven pers in Algerije is relatief vrij en dat merk je ook aan deze cartoons. De verschillende kranten vertegenwoordigen verschillende (machts)belangen in het land. Liberté kun je linken aan privaat ondernemerschap, maar ook aan de oostelijke streek Kabilië.